ดาว บ้านดอน

"ดาว บ้านดอน" หรือชื่อจริงว่า "เทียม เศิกศิริ" เป็นชาวอำเภอเมืองยโสธร จังหวัดยโสธร พ่อ-แม่เป็นชาวนา มีพี่น้องทั้งหมด 7 คน ลำบากมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เรียนหนังสือจบแค่ ป.4 ไม่มีโอกาสเรียนต่อทั้งๆ ที่เป็นคนเรียนเก่งความจำดี ต่อมาจึงได้มาบวชเป็นสามเณร หัดเทศน์ทำนองและแหล่จนชำนาญ เป็นสามเณรเสียงทองที่มีปฎิภาณเป็นเลิศกลายเป็นสามเณรนักเทศน์แหล่อันดับ หนึ่งของแผ่นดินที่ราบสูงในสมัยนั้น จนไปเข้าตาของ "เทพบุตร สติรอดชมภู" จึงชักชวนว่าถ้าลาสึกขามาเมื่อไหร่จะให้ออกมาแสดงหมอลำ หลังจากนั้นพออายุ 18 ปี สามเณรน้อยก็ลาสึก ออกมาเป็นนักร้องหมอลำและเพลงลูกทุ่ง เนื่องจากหลงเสียงร้องของ "ชาตรี ศรีชล" และด้วยความเป็นคนที่มีความจำและสมองดี รู้จักคิดประดิษฐ์ประดอยถ้อยคำใหม่ๆ อยู่เสมอมาตั้งแต่สมัยเป็นนักเทศน์ "ดาว บ้านดอน" จึงมีความสามารถเขียนกลอนลำและเขียนเพลงร้องได้เป็นอย่างดี โดยมีผลงานบันทึกเสียงครั้งแรกกับค่าย "กมลสุโกศล" โดยมีวงดนตรีเพชรสำราญเป็นผู้เล่นดนตรีให้ ส่วนเพลงดังสร้างชื่อมีหลายเพลงเช่น คนขี่หลังควาย, หนุ่มลำน้ำชี, หนุ่มยโสธร, อย่าติงคิง, วาสนาเซียงน้อย, ตุ้ยนุ้ย, แคนสะกิดสาว, บ้องจ๋าบ้อง, และ "เสียงครวญจากชายแดน" นอกจากนี้ ก็ยังแต่งเพลงให้นักร้องมากมายทั้งศักดิ์สยาม เพชรชมพู, จินตหรา พูนลาภ, พิมพา พรศิริ, สันติ ดวงสว่าง, สดใส รุ่งโพธิ์ทอง, สาธิต ทองจันทร์, ลูกแพร - ไหมไทย อุไรพร, พิมพ์ใจ เพชรพลาญชัย, ศรเพชร ศรสุพรรณ และยังได้รับรางวัลอีก 2 รางวัลคือ รางวัลเสาอากาศทองคำพระราชทานปี พ.ศ. 2519 จากเพลง "คนขี่หลังควาย" และ รางวัลกึ่งศตวรรษเพลงลูกทุ่งไทยครั้งที่ 2 ปี พ.ศ. 2534 จากเพลง "คนขี่หลังควาย" ปัจจุบันนี้อายุได้ 69 ปีแล้วครับ